Spiker, voditelj, tekstopisac i legenda Radio Beograda i Radio-televizije Srbije Svetislav Vuković preminuo je u 83. godini.

„Sa velikom tugom i žaljenjem, obavještavamo vas da je 4. avgusta, mirno, u snu, okružen najvoljenijima, u 83. godini, preminuo Svetislav Vuković, spiker, voditelj, tekstopisac i istinska legenda Radio Beograda i Radio Televizije Srbija”, potvrdila je njegova matična kuća RTS.

Vuković je rođen 3. februara 1936. godine u Štitarici kod Mojkovca, gdje je i završio osnovnu školu. Nižu gimnaziju sa malom maturom pohađao je i završio u Kolašinu. Četiri razreda Više realne gimnazije završio u Ivangradu. Osmi razred gimnazije i veliku maturu završio je u Bijelom Polju 1955. godine. Pravni fakultet u Beogradu upisao 1955. godine na kome je i apsolvirao. Prvog novembra 1961. godine, postavljen je za spikera Radio Beograda. Potom odlazi na Radio-autoput, najprije u Niš a zatim u Svetozarevo, pa se smatra jednim od osnivača te radio stanice. Prvog decembra 1967. godine prelazi u Drugi program Radio Beograda. Želeći da se ogleda u radio izrazu i van spikerskog posla, prvog januara 1975. godine dobija zvanje novinara-voditelja i vodi i piše scenario za jednu u to vrijeme od najslušanijih emisija na radiju uopšte „Sunce, more, bit i hit”. Pored „Minimaksa”, „Prijatelja zvezda” i „Dežurnog studija” bio je to jedan onih zabavnih programa sredinom sedamdesetih koji su učinili prekretnicu u toj vrsti radio programa. Jedan je od od četvorice rodonačelnika tog novog zanimanja, odnosno oblika novinarstva u elektronskim medijima. U to vrijeme primljen je u Udruženje novinara Srbije. Pošto se ukazala potreba na Drugom programu za sportskom emisijom povjeren mu je program subotom popodne „Muzika, sport, muzika”, a supervizor je bio legendarni Radivoje Marković. Marta mjeseca 1978. godine zajedno sa ovom emisijom prelazi na Prvi program radija. Novembra 1978. dobija zvanje urednika-voditelja, da bi jula 1981. godine preuzeo uređivanje i vođenje emisije „Vreme sporta i razonode”. Za šesnaest godina rada na tom programu, pored uobičajenog uređivanja i vođenja, ističu se i autorske serije. Najprije serija razgovora pod nazivom „Asovi JU fudbala” – svojevrsna antologija velikana fudbalske igre na prostorima prethodne Jugoslavije koja obuhvata tri generacije rođene u periodu od 1918. do 1948. godine, od Franja Velfla do Jovana Aćimovića. Druga velika serija razgovora naslovljena je „Jugoslovenske olimpijske legende”, o sportistima koji su osvajali olimpijska odličja za tri Jugoslavije.

Od 1965. godine pa do danas napisao je gotovo hiljadu tekstova za razne muzičke žanrove: seriozne, zabavne, starogradske, dječje, narodne muzike. Osvajao je je nagrade i priznanja na festivalima u Beogradu, Zagrebu, Opatiji, Ljubljani, Skoplju, Prištini, Novom Sadu, Budvi. Izašao je ce-de sa najpoznatijim melodijama: „Ljubav je samo reč”, „Odiseja”, „Ja te volim”, „Maestro i violina”, „Kad bih znao da je sama” i mnogim drugima koje su pjevali najpoznatiji jugoslovenski pjevači.

M.Nj.

---